De coronacrisis benadrukt de strijd voor vrouwenrechten
De onafhankelijkheid van vrouwen lijdt onder de coronacrisis. De pandemie onderstreept hoe ontzettend belangrijk de strijd voor vrouwenrechten is.
Financiële kwetsbaarheid
In tijden van crisis wordt ongelijkheid groter. Eerdere epidemieën en crises lieten grote en langdurige effecten zien op gendergelijkheid. Zo keerde na de ebola-epidemie het inkomen van mannen eerder terug naar wat zij voor de uitbraak verdienden dan het inkomen van vrouwen. En omdat vrouwen vaker flexibele, tijdelijke of deeltijdcontracten hebben, lopen zij meer risico hun baan te verliezen.
Dat zien we bijvoorbeeld in oost en zuidelijk Afrika, waar bloemenpluksters naar huis worden gestuurd omdat de vraag naar bloemen drastisch is gedaald. Hetzelfde gebeurt in de kledingindustrie. Het zijn voornamelijk vrouwen onderaan de internationale distributieketens die het werk doen en onze bloemen plukken, kleren maken en voedsel verbouwen. Zij wonen in landen zonder sociaal vangnet en hebben geen spaargeld. Veel van hen zullen moeten blijven werken en kunnen het zich niet permitteren om social distancing in acht te nemen.
Gendergerelateerd geweld
In veel landen moet iedereen zoveel mogelijk thuis blijven. Met name vrouwen worden daardoor extra belast. Naast hun eigen werk nemen zij nog altijd de meeste zorg voor het gezin en het huishouden op zich. Zeker op plekken waar families met elkaar in kleine ruimtes wonen, is dit een zware taak.
Zorgen over geld en het leven in quarantaine leiden tot meer stress in huis. Onze collega Vimbai uit Zimbabwe legt uit hoe dat in haar regio geweld tegen vrouwen in de hand werkt: “Een van de belangrijkste oorzaken van gendergerelateerd geweld in huis is ongelijke machtsverhoudingen. Discussies over financiën eindigen vaak in ruzies en geweld. De impact van de coronacrisis op de financiële gezinssituatie wordt vooral gevoeld in minder rijke landen waar sparen niet gangbaar is. Vanaf dag een van de lockdowns worden de financiële gevolgen hier gevoeld.”
Ze vervolgt: “Alleen al in Zuid-Afrika zijn in de eerste week van de lockdown meer dan 2.300 meldingen van huiselijk geweld gedaan. Deze piek is een enorm zorgelijk aangezien gendergerelateerd geweld het grooste obstakel is in de strijd voor gendergelijkheid in ontwikkelingslanden.” Ook in andere landen neemt huiselijk geweld onder de quarantaine-maatregelen toe. Voortdurende controle en machtsmisbruik maken het voor vrouwen extra moeilijk om onder deze omstandigheden hulp te zoeken.
Toenemende discriminatie
Ook buitenshuis zijn vrouwen kwetsbaar, zeker in landen waar de politie hardhandig mag optreden om mensen binnen te houden. Het risico bestaat dat deze en andere maatregelen vrouwen raken en dat ze misbruikt worden om hun rechten te beperken.
Trans vrouwen zijn een extra kwetsbare groep. In landen als Peru en Panama, waar de ene dag mannen en de andere vrouwen de straat mogen, lopen zij nu nog meer risico om slachtoffer te worden van discriminatie. Bovendien zijn trans vrouwen vaak noodgedwongen actief als sekswerker om hun brood te verdienen. Het werken op straat, een gebrek aan onderdak en veel fysiek contact met anderen maakt hen extra vatbaar om ziek te worden.
Vrouwen moeten meebeslissen
Gender is geen bijzaak in deze crisis. De ongelijkheid tussen vrouwen en mannen beïnvloedt het leven van vrouwen en meisjes wereldwijd. Daarom werken wij eraan om meer vrouwen op besluitvormende plekken te krijgen. Zodat zij kunnen opkomen voor hun eigen positie en die van andere vrouwen.
Dit zal niet de laatste epidemie en crisis zijn waar we met elkaar voor komen te staan. Hoe we hier mee omgaan en welke besluiten we nemen is niet alleen belangrijk voor vrouwen en meisjes nu, maar ook bepalend voor de toekomst. Laten we ons nu inzetten voor vrouwenrechten en ervoor zorgen dat vrouwen en meisjes de ruimte krijgen om zelf voor hun toekomst op te komen. Het is tijd voor blijvende verandering.
